ഭൂമിയിലെ താരകങ്ങള്‍..

നമ്മളിപ്പോഴും മരിച്ചിട്ടില്ലായെന്ന്, 

പരസ്പരമുള്ള മുഖംകാണിക്കലില്‍ ,
സ്പഷ്ടമാകുന്നതൊരു ആശ്വാസം..

പിന്നെയെങ്ങനെയാണ് നമ്മള്‍ മരിച്ചുപോയത്?

സാഹചര്യങ്ങളൊരുക്കുന്ന
ശരശയ്യകളില്‍ക്കിടന്നു വേദനിക്കുമ്പോള്‍,
സ്നേഹസാഹോദര്യങ്ങളും,
പ്രണയവും കാമവും,
ബഹുമാനവും, എല്ലാമെല്ലാം..
മരുയാത്രകളില്‍പ്പെട്ടുപോകുന്നൂ..

തറച്ചുനില്ക്കാനൊരു ഭൂമിയില്ലെങ്കില്‍,
കെട്ടിപ്പിടിക്കാനൊരു ഹൃദയം ചാരത്തില്ലെങ്കില്‍,
എല്ലാവരും നക്ഷത്രസമാനമാവും..

എന്നുമെന്നും രാത്രികളില്‍,
ആകാശവിദൂരതകളിലേക്ക് കണ്ണുകളെറിഞ്ഞ്,
അവനെയല്ലെങ്കിലവളാകുന്ന താരകത്തെ,
തേടുന്ന പാവം ആത്മാവുകള്‍..
സാമീപ്യമാത്മാര്‍ത്ഥമായി തേടുന്ന,
ഭൂമിയിലെ താരകങ്ങള്‍! ..

ഒരു വാക്കിലമര്‍ന്നിരിക്കാന്‍..
ആ ചൂടിലെരിഞ്ഞുതീരാന്‍,
എപ്പൊഴുമെപ്പോഴുമൊരുമിച്ചിരിക്കാന്‍..
മാത്രമാഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍!.....

- ജോയ് ഗുരുവായൂര്‍