എന്‍റെ യാമിനി
ദേവീ നീയനഭിമുഖമായ്
ചരിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോളാ-
മനോഹരകേശമുലഞ്ഞു നിര്‍ഗളിക്കുന്നിതല്ലോ
നിശാഗന്ധിതന്‍ നറുമണം.
നുകരല്‍ നിര്‍ത്തിയൊരളിയായ്
മലര്‍മധുവിന്‍ മയക്കത്തില്‍
പനിനീര്‍ക്കുന്തളാവൃതമാം
നിന്‍ മാദകപ്പൂമേനിയില്‍
മുഖം ചേര്‍ത്തു മയങ്ങാനെന്തു സുഖം.
തേജസ്സുറ്റ മണിമുഖം മറച്ചു നീ
ശാന്തമായ് ശയിക്കവേ, പൂനിലാവിന്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ
നിന്‍ കാര്‍ക്കൂന്തലിനഴകാ-
യിന്ദുവും താരകറാണിമാരും
നിന്‍ സൌരഭ്യത്തിലാറാടി
നിന്നെ പുണര്‍ന്നുറങ്ങവേ
കണ്ടു ഞാന്‍ സുന്ദരസ്വപ്‌നങ്ങള്‍,
നിന്‍ നനുത്ത അധരങ്ങളാലൊരു
മൃദുചുംബനം ലഭിക്കും വരെ.
-ജോയ് ഗുരുവായൂര്‍
No comments:
Post a Comment